شب چله...شب مهر ایرانیان...فرخنده باد

تپشهای قلبم را به باور خاطره هایم پیوند می زنم،و سرزمینی را که همزاد با خاک است و کهن تر از تاریخ ، برای نوباوگان خاک و تازه به دوران رسیدگان تاریخ زمزمه می کنم .
زمزمه می کنم که :
من از نسل شب شکنان روزگارم ،
من از نسل نورآفرینان پاک ،
از سلاله پاک آریائیان بردبارم ،
منم میراث هزار ساله زمین ،
همان ازشرق تا غرب گسترده آغوش ،
همان پیام آور مهر و دوستی ،
همان گرفته در فش آشتی بر دوش
نه خود ستیزم ، نه دیگر ستیز
مرا و یادگاران مرا به نیکی یادآر
که یادگار یادگاران من ، همه شادی است و شادمانی ؛
. . .
شب است و گیتی غرق در سیاهی
شب بلند است و سیاهی پایدار ، ولی
باور به نور و روشنایی است ،
که شام تیره ما را ، از تاریکی می رهاند
و از دل شبهای چله ، جشن مهر و روشنایی به ما ارمغان می رساند
تیرگی هاتان در دل نور خاموش باد ،
شب چله را به نور قرنها قدمت جاری نگه داریم . . . .

رویش گیاهان در فروردین، خرمی و سبزی را در اردیبهشت فراهم می آورد تا خرداد، خوراک دهد و در تیر این خوراک بین مردم تقسیم گردد. مرداد را تا رسیدن میوه ها صبر کن و در شهریور به جای پرداخت سهم پادشاهان، نیازمندان را یاری ده، جشن محبت را در مهر برپا کن و قدر آب را نه فقط در آبان بلکه همیشه بدان و در آخرین شب آذر، جشن بلندترین شب سال، جشن تولد مهر را در کنار گرمی آتش و خانواده برپا کن... فصل، ماهها و رنگها گذر کردند و همگی حاکی از چرخش زمان و روزگارند....فرهنگ کهن ایرانی، گره خورده با شکر دائم نعمت های او در فصل های مختلف سال است، دانش سرشار مردمان ایران زمین از آنچه می خوردندو می آشامیدند وشناخت زیبایی های فصل ها، رنگها و محصولاتشان در جشن های جاودانه ایرانیان در فصول مختلف، متجلی است.ایرانیان باستان همواره و در هر فصلی از سال به بهانه ای زیبا، نعمت های آفریدگارشان را شکر می کردند، یکی از همین بهانه های زیبا یلداست، بهانه ای برای شکر خورشید و گرما و محصولات کشاروزی، بهانه ای برای امیدواربودن به محصولات سال آینده. فصل سرما کم کم قدرت می گیرد و مسلماً انسان باید متناسب با محیط و شرایط آب و هوایی جدید به فکر چاره ای برای رهیدن از گزند سرما باشد.

منابع:http://kasravafadari.blogsky.com
http://www.tebyan.net/Index.aspx?pid=14597